Όλοι κάνουν λόγο διαρκώς για την παγκόσμια οικονομική κρίση και την παρατεταμένη ύφεση που πλήττει τη χώρα μας και απειλεί με κατάρρευση το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Λίγοι όμως γνωρίζουν και αναδεικνύουν μια άλλη, μακρινή και όχι τόσο επείγουσα για εμάς, κρίση: την κρίση των τροφίμων. Με τον όρο αυτό εννοείται η άυξηση των τιμών στα τρόφιμα σε παγκόσμιο επίπεδο. Μετά το σκάσιμο της "χρηματοπιστωτικής φούσκας" το 2007, άρχισε να παρατηρείται μία αύξηση των τιμών των τροφίμων, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Μέσα σε ένα χρόνο, η τιμή σε βασικά προιόντα (καλαμπόκι, σίκαλη, ρύζι) διπλασιάστηκε. Αποτέλεσμα: συν 150.000.000 άνθρωποι υποφέρουν από ασιτία ή υποσιτισμό στον Τρίτο (μην πω τελευταίο) Κόσμο. Βασικό θύμα ξανά η Αφρική: τους τελευταίους 3 μήνες 30.000 παιδιά κάτω των 5 ετών πέθαναν από πείνα στη Σομαλία ενώ υπολογίζεται ότι στους επόμενους μήνες 12.000.000 άνθρωποι κινδυνεύουν από το λιμό στη Μαύρη Ήπειρο. Ο Πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας κρούει τον κώδωνα, τον οποίον αρνούνται να ακούσουν οι πολιτικοί ηγέτες των G20 και φυσικά οι εταιρείες που κατέχουν μετοχές στην παραγωγή τροφίμων, κυρίως σε ΗΠΑ και Καναδά. Προς το παρόν, η Παγκόσμια Τραπέζα προβαίνει σε οικονομική ενίσχυση 1,03 δισεκατομμυρίων ως έκτακτη βοήθεια. Με λίγα λόγια, τρύπες στο νερό, αφού η κρίση είναι συνεχής και απαιτείται κάτι περισσότερο από τις γενναιόδωρες (σχεδόν) ελεημοσύνες του Δυτικού Κόσμου.
Τίς πταίει, λοιπόν; Οι σεισμοί, η κλιματική αλλαγή, η μείωση της παραγωγής, η παράλληλη χρηματοπιστωτική κρίση; Εν μέρει ναι, αλλά ΟΧΙ απολύτως! Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, δεν έχει σημειωθεί μείωση στην παραγωγή τροφίμων παγκοσμίως, αλλά κυμαίνεται περίπου στα ίδια επίπεδα! Ωστόσο, πολλά από τα παραγόμενα προϊόντα προωθούνται αποκλειστικά προς τη βιομηχανική αξιοποίηση (βιοκάυσιμα), αφήνοντας τον κόσμο να πεινά! Παράλληλα, ήδη από το 2007, κερδοσκόποι στο Χρηματιστήριο Τροφίμων του Σικάγο επένδυσαν στην παραγωγή τροφίμων και, δημιουργώντας τεχνητές ελλείψεις, κατάφεραν την αύξηση των τιμών και τον υπερ-πλουτισμό αυτών! Με λίγα λόγια, πλουτίζουν από το θάνατο και μάλιστα, νομίμως και υπό το πρόσχημα της ελεύθερης αγοράς.
Και κάπου εδώ τελειώνει το παραμύθι του "καλού καπιταλισμού" και της "αποτελεσματικής εποπτείας του ΟΗΕ". Η ασυδοσία των εμπορικών συναλλαγών , η κερδοσκοπία και οι απάνθρωπες τακτικές των κυρίαρχων εταιρείων και η ΑΔΙΑΦΟΡΑ πάντων των δυτικών μαυρίζει την ιστορία της ανθρωπότητας. Μόνο πίκρα μου μένει και ένας κόμπος στο λαίμο, κάτι σαν παθητική αντίδραση που με κάνουν να ντρέπομαι ακόμα περισσότερο. Καμία στατιστική, καμία εικόνα, καμία λέξη δεν αρκεί να περιγράψει την κατάσταση την οποία βιώνουν περισσότεροι από 1.000.000.000 συνάνθρωποί μας! Απόλυτη φτώχεια. Δύστυχως, ό,τι δε σε αγγίζει πιστεύεις πως δε συμβαίνει!
" Η ζωή και η ιστορία της ανθρωπότητας δε θα δικαιωθούν ποτέ όσο είναι δυνατό σ'αυτό τον κόσμο να πεθαίνει κι ένα μονάχα παιδί από πείνα" Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου